Περίληψη:
Ένα θέμα, που απασχόλησε τους Πυθαγορείους και προκάλεσε πλήθος
συζητήσεων και θεωρητικών τοποθετήσεων των ασχολουμένων έως και
πολύ προσφάτως, είναι αυτό της κατατμήσεως του επογδόου τόνου. Στην
σε ισχύ Βυζαντινή Διαστηματική εκφράζεται ως τα διαστήματα μείζονος
και ελάσσονος ημιτονίου (6,5 και 5,5 κομμάτων της κλίμακος των 72
κομ.). Πρόκειται περί μνήμης, προφανώς μακρυνής, της σχετικής θεωρίας
(της κατατμήσεως του επογδόου τόνου), που εσφαλμένως ερμηνεύεται,
αφού ο Πυθαγορικός επόγδοος τόνος έχει απορριφθεί από την Πατριαρχική
Επιτροπή του 1888 μ.Χ. (επομένως και κάθε σχετικό ζήτημα). Το ερώτημα,
που, λογικώς, πρώτο αναφύεται είναι του γιατί θέμα κατατμήσεως του
τόνου ετέθη. Αποδεικνύεται στα κάτωθι ότι τελικώς εσφαλμένως ετέθη
το ζήτημα εξ'αρχής, διότι οι αρχαίοι δεν κατανοούσαν την έννοια
των αρμονικών συχνοτήτων λόγω του οποίου προέκυψαν οι επιμόριοι
λόγοι ως ανάγκη μιμήσεως των φυσικών διαστημάτων.
|
